Diaz uporał się równie szybko z enchiladas, ale wypił tylko połowę piwa. - Nie smakuje ci? - spytała Milla, wskazując butelkę. - Smakuje. Po prostu nie piję dużo. - Palisz? - Nigdy - Chodzisz na wybory? - Zawsze, od kiedy mogę. I w dodatku zapinał pasy w samochodzie. Spojrzała na niego z irytacją: czy był na świecie drugi taki niepijący, uświadomiony obywatelsko płatny morderca? W którymś momencie tego dnia przestała się go bać. Nie wiedziała, kiedy dokładnie to się stało, ale nie mogłaby znaleźć ukojenia w ramionach mężczyzny, którego się boi. On się nie zmienił. an43 229 Więc może ona? Ostatnie półtora tygodnia było jedną wielką, szaloną emocjonalną huśtawką. Nieustanne napięcie musiało zostawić ślady Pewnie zaczyna wariować, skoro czuje pociąg do kogoś takiego jak Diaz. Koniecznie trzeba zachować to dla siebie. Nie dać mu szans na zorientowanie się w sytuacji. Nie odpowiedziała na jego łagodny pocałunek; tu jej reakcja okazała się idealna, choć spontaniczna. - Koniec? - zapytał Diaz. - Chyba tak - odparła, patrząc na swój pusty talerz. - Mogę jeszcze wylizać resztki. Drgnięcie kącika ust: cień uśmiechu. - Chodziło mi o to, czy nie chciałabyś czegoś jeszcze. - Nie, wystarczy Dziękuję. Diaz zapłacił kelnerowi; wracając do samochodu, Milla uświadomiła sobie, ile już dziś wydał pieniędzy - Nie martw się - powiedziała. - Pokryjemy wszystkie twoje wydatki. Niech lepiej myśli, że to Poszukiwacze będą płacić.W rzeczywistości chciała oddać mu pieniądze z własnych rezerw. Nic nie odpowiedział. Może poczuł się obrażony? W końcu był półkrwi Meksykaninem i spędził tu kawał życia. Miejscowa kultura machismo musiała choć trochę na niego wpłynąć. - Daj mi jakąś formalną rozpiskę wydatków - powiedziała, nie chcąc zostawiać sprawy niedopowiedzianej. an43 230 - Jak mam zaksięgować łapówkę? - spytał; jego twarz znów nie wyrażała absolutnie niczego. - Normalnie, jako łapówkę. Płacimy je cały czas. To podstawowy sposób zdobywania informacji. - Są inne. Ale łapówka też czasem działa. Wyjął komórkę i zadzwonił do kogoś - pewnie do chłopaka od samochodu, z którym ustalił miejsce spotkania i odbioru auta. Zjawił się jednak inny nastolatek, młodszy od tamtego, za to z jeszcze szerszym, cwaniackim uśmiechem na twarzy Diaz podał mu kluczyki i pieniądze. Chłopak wskoczył za kierownicę i odjechał bez zwłoki.